Flores e Flowers

About this Blog

Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται...!


    Η μέρα μου σήμερα φάνηκε από το πρωί. Γιατί όπως ξεκινήσει μία μέρα έτσι και θα συνεχίσει αναμφισβήτητο αυτό!
    Πρώτο άσχημο μαντάτο. Χτυπάει το τηλέφωνο. Το κοριτσάκι μου με καλεί. Από το καλημέρα καταλαβαίνω πως κάτι δεν πάει καλά. Είναι νευριασμένη. "Φαίη μου θέλω να σου πω κάτι. Με πήρε σήμερα το πρωί η Μαρίνα και μου είπε πως ο Τάκης δεν θέλει να συνεχίσει άλλο μαζί μου. Είναι λέει πολύ μπερδεμένος και δεν ξέρει πως να μου το πει. Δεν θέλει να συνεχιστεί άλλο η κατάσταση μεταξύ μας  και θα προτιμούσε να είμαστε πάλι όπως πριν "απλά φιλαράκια"! Έλεος δηλαδή Φαίη. Εντάξει το ξέρω πως παλιότερα εγώ ήμουν εκείνη που δεν του είχε φερθεί σωστά, όμως τότε ήταν διαφορετικά. Άλλες εποχές, άλλες καταστάσεις. Εξάλλου μετά από τη μεγάλη σχέση που βγήκα μου ήταν αδύνατον να τον δω ξαφνικά από απλό φίλο ως κάτι παραπάνω!  Πέρασε καιρός τρία χρόνια σχεδόν από τότε και κάποιες φορές ναι βρεθήκαμε και  ερωτικά. Κάποια περίοδο σταμάτησε αυτό και ξεκίνησε πάλι τον τελευταίο χρόνο κάτι που επιδίωξε εκείνος. Τώρα που εγώ κόλλησα μαζί του γιατί με  κάνει πέρα! Για να με εκδικηθεί; Τόσο εγωισμός πια;"
    Το κοριτσάκι μου στεναχωρήθηκε αρκετά.Το ίδιο κι εγώ γιατί την νιώθω σαν αδελφή ψυχή μου κι όταν δεν είναι καλά εκείνη δεν είμαι κι εγώ. Τα δικά μου πιστεύω είναι πως ο Τάκης είναι αρκετά μπερδεμένος. Και πως ναι επειδή έφαγε τη χυλόπιτα τότε δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει ποτέ του και ας φερότανε στο κοριτσάκι μου φυσιολογικά. Τη γουστάρει είμαι σίγουρη γι'αυτό απλά είναι αυτός ο εγωισμός και το πείσμα του που δεν τον αφήνουν να δει καθαρά. Μπορεί τότε η Ξένια να μην του φέρθηκε σωστά, όμως τώρα πραγματικά έχει συνειδητοποιήσει ότι είναι ερωτευμένη μαζί του κι αυτό της στοιχίζει αρκετά. Δεν ήταν σωστό, όμως, από μέρους του να ανακατέψει τη Μαρίνα, την άλλη φίλη της παρέας. Είμαι σίγουρη πως ήξερε πως εκείνη θα έτρεχε να τα πει στην Ξένια κι ας την έβαλε να του υποσχεθεί πως δεν θα το έκανε. Ανοησίες! Επίτηδες το έκανε για να τον βγάλει η Μαρίνα από τη δύσκολη θέση. Τι δειλός! Αν ήταν σωστός ας την έπιανε κατ'ιδίαν να της πει το και το! π.χ. " Ξένια καλή η φάση μεταξύ μας ωραία περνάμε αλλά καλύτερα να το τελειώσουμε εδώ. Είσαι πολύ καλή κοπέλα (και όλες αυτές τις βλακείες που λέμε συνήθως όταν θέλουμε να βγούμε από τη δύσκολη θέση να πληγώσουμε κάποιον) αλλά θα ήθελα να  συνεχίσουμε πάλι πλέον σαν απλά φιλαράκια." Βλακείες  σκέφτομαι εγώ τώρα για να μην πω κάτι χειρότερο. Και όταν ανακατεύονται και τρίτοι το πράγμα γίνεται χειρότερο καθότι ποτέ ότι ειπώνεται εξαρχής δεν μεταφέρεται σωστά. Λόγω της γνωστής σάλτσας που περιπλέκει τα πράγματα. Και το χειρότερο ακόμη είναι ότι ο δικός μου φίλος που είναι νέος στην παρέα και δεν γνωρίζει καλά ακόμη τα παιδιά για να βοηθήσει πάει και πιάνει τον Τάκη χθες το βράδυ που βγήκαμε για να γιορτάσουμε τα γενέθλια της Ξένιας και του λέει "αφού η Ξένια σε γουστάρει και την γουστάρεις κι εσύ γιατί δεν κάνεις κάτι" Αχ βρε Πέτρο τί ήθελες τώρα και ανακατεύτηκες κι εσύ! Ναι, ξέρω το έκανες με όλη την καλή διάθεση σου για να βοηθήσεις την Ξένια  επειδή είναι φίλη μου και την συμπαθείς κι εσύ, όμως αυτό τελικά περιέπλεξε ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Γιατί, όπως, μαθαίνω το απόγευμα από την Ξένια που ήρθε να με δει μετά τον καφέ που πήγε με την Μαρίνα για να της πει από κοντά τε γενόμενα, ο Τάκης, χθες το βράδυ αφού του είπες αυτό πήγε και το είπε στον Αντρέα τον ξάδελφό του και στη Μαρίνα, γιατί πειράχτηκε όπως μάθαμε από την τελευταία επειδή εσύ ένας άγνωστος ακόμη ξέρεις τόσα πολλά για το θέμα και από τι κατάλαβε η Ξένια είναι τόσο κολλημένη που το συζητάει με όλους στην παρέα. Κάτι που εκείνου δεν του αρέσει καθόλου. Ευτυχώς, που το κοριτσάκι μου είναι τόσο καλός άνθρωπος που κατάλαβε πως δεν ήθελες να κάνεις κακό και δεν στράβωσε μαζί σου. Αλλά μου τόνισε πως ότι συζητάμε δεν πρέπει να φεύγει προς τα έξω. Κανόνισε λοιπόν μην ξαναπάρεις καμιά τέτοια πρωτοβουλία γιατί ώρα θα είναι να μου κρατήσει νεύρα και το κοριτσάκι μου τώρα!
   Δεύτερη γκαντεμιά. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά πάω να πιάσω και το μαγιό μου που ήταν κρεμασμένο στο έξω μπαλκόνι και εκείνο πέφτει στο μπαλκόνι του κάτω διαμερίσματος και στο οποίο δεν έμενε κανείς! Άντε τώρα εσύ να βρεις τρόπο να πιάσεις το μαγιό. Ειδικά όταν εκείνο κρέμεται  πάνω στο κάγκελο και αιωρείται ανάμεσα στο μπαλκόνι και στο κενό.Όλα του γάμου δύσκολα που λένε! Στην αρχή δοκιμάζω να κρατήσω τη σκούπα μήπως καταφέρω και το ρίξω κάτω στο πεζοδρόμιο. Τίποτε, όμως, η σκούπα είναι κοντή και η απόσταση ανάμεσα στα μπαλκόνια η διπλάσια. Τελικά πως μου έρχεται και αποφασίζω να δοκιμάσω με το λάστιχο της βρύσης. Ευτυχώς  εκείνο που ήταν μακρύ. Το ρίχνω μέχρι να φτάσει στο σημείο επάνω ακριβώς από το μαγιό και αρχίζω να το αιωρώ. Τελικά τα καταφέρνω επιτυχώς, μετά από μερικές προσπάθειες, και το σπρώχνω με αποτέλεσμα να το ρίξω στο πεζοδρόμιο. Τι τραβάω πρωί πρωί με τη τσίμπλα ακόμη το μάτι!
    Τρίτη γκαντεμιά. Αυτό είναι που λένε ότι πρέπει να τριτώσει. Μετά τις ταλαιπωρίες τις πρωινές καταφέρνουμε επιτέλους να πάμε στη θάλασσα και εκεί που όλα είναι μια χαρά πάω να σηκωθώ για να κάνω μια βουτιά. Να δροσιστώ λιγάκι μετά από τις πρωινές στενοχώριες. Ξέρω τι σκέφτεστε, πώς μου βγήκε το μαγιό. Όχι αυτό θα πήγαινε πολύ πια λυπηθείτε με! Όμως, μου κόβετε η σαγιονάρα. Έλεος δηλαδή, έλιωσε το λάστιχο και όλες οι χάντρες που ήταν περασμένες απλώθηκαν στην άμμο. Και να 'μαι μετά από δυο ώρες πια με την παντόφλα στο ένα πόδι και με την άλλη στο χέρι  να ολοκληρώνεται η σημερινή ταλαιπωρία.
    Μπα! Καλά θα ήτανε. Τι έγινε πάλι; Θέλετε να μάθετε; Φτάνω στο σπίτι και πάω στο μπάνιο να κάνω πια η έρημη το ντους μου μπας και ξεκολλήσουν οι άμμοι από τα πόδια μου. Και να 'σου λοιπόν τρεις κατσαρίδες φαρδιές πλατιές με τα μακριά τους μουστάκια ξαπλωμένες μπρούμυτα στα πλακάκια της τουαλέτας! Όχι δεν κάνουν ηλιοθεραπεία ζαλισμένες είναι από το aroxol που είχα ρίξει το πρωί. Πάλι καλά που μου έκοψε να ψεκάσω πριν φύγω από το σπίτι. Οι άτιμες μου 'χουν σπάσει τα νεύρα τελευταία. Τσάρκες κόβουν στο σπίτι μου λες και δεν έχουν που αλλού να πάνε! Ευτυχώς, που προχθές έκανα παράπονα στην διαχειρίστρια της πολυκατοικίας και  το απόγευμα σήμερα έβαλε φάρμακο στα φρεάτια. Ας ελπίσουμε να εξαφανιστούν πια δεν τις αντέχω άλλο! Απαίσιες κατσαρίδες! Μπλιαχ!


Αυτά τα νέα μου για σήμερα, σας καληνυχτώ...!



Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Λίγα λόγια για το BLog...

      Σκέψεις,  sκέψεις, σκέψεις. Πολλές σκέψεις και θέλω που δεν ξεστομίζονται ποτέ με
αποτέλεσμα να μην ακούγονται και ποτέ. Κι είναι κρίμα, πολύ. Είναι άσχημο και βασανιστικό. Ένα 
συναίσθημα που σε πνίγει στο λαιμό. Γιατί ενώ έχεις τόσα να πεις, δεν μπορείς. Διότι όλα όσα θα ήθελες να εκ φέρεις σου  κάθονται στο λαιμό και όσο και αν τα πιέζεις δεν βγαίνουν από το στόμα! Νιώθεις να πνίγεσαι ή κοκκινίζεις και νομίζεις πως από στιγμή σε στιγμή θα εμφανιστούν τα δάκρυα στο πρόσωπό σου! Με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να κατηγορείς τον εαυτό σου που για ακόμη μία φορά δεν κατάφερες να μιλήσεις όταν έπρεπε! Γιατί;! 
     Δεν ξέρω διότι αυτό το συναίσθημα με κατατρέχει πάντοτε, αφού ούτε τον ίδιο μου τον εαυτό δεν μπορώ να υπερασπιστώ. Απογοήτευση και θυμός είναι τα συναισθήματα που με κατακλύζουν όλες εκείνες τις φορές που ξέρω πως για ακόμη μία φορά δεν τα κατάφερα να ανορθώσω το ανάστημα μου και να μιλήσω εκεί που έπρεπε! Ίσως αυτό το Blog γίνει μια διέξοδος για μένα και μια μέρα βρω το θάρρος να πω όλα όσα εκείνα πραγματικά νιώθω σε όλους εκείνους που πρέπει να τα ακούσουν τη δεδομένη χρονική στιγμή!
   Όσο για σας που θελήσετε να με ακολουθήσετε και να κάνετε τα σχολιάκια σας δεν έχω παρά να σας καλωσορίσω και να σας ευχαριστήσω εκ των προτέρων θερμά! ;-) 


Welcomλοιπόν στο MY UnSpeaCaBLE THouGHtsss...!!!